A lectura é unha das actividades máis eficaces e importantes que o ser
humano realiza ó longo da súa vida. En primeiro lugar, a lectura, do mesmo modo
que todas as restantes actividades intelectuais, é unha actividade exclusiva e
única dos seres humanos, únicos seres vivos capaces de desenrolar un sistema
intelectual e racional avanzado. Polo tanto, a lectura é unha daquelas
actividades que nos define do que somos fronte ó resto dos seres vivos. A
lectura é unha actividade que polo xeral comeza a adquirirse moi lentamente
dende moi temperán idade e se mantén de por vida, é dicir, non se perde co
tempo.
Case común a todos os nenos e que
senten máis atracción polas cancións populares, películas, videoxogos que polos
contos, iso non quere dicir que os contos sexan aburridos, senón que só teñen
uns obxectivos finais: comprensión, concentración, dicción, ton de voz,
claridade, escoita, compromiso, atención, curiosidade, imaxinación, reflexión
etc... cos que o neno moitas veces non está disposto a xogar dentro da súa
rutina.
O obxectivo primordial é que inviten ós
alumnos a poder gozalos, vivilos e experimentalos sen que o factor aburrimento
se apodere da súa imaxinación. Calquera actividade pode ser máis amena e
divertida, segundo a forma na que se traballe ou na metodoloxía utilizada, é
ese será o obxectivo que deberemos perseguir.
Se lles inculca ós nenos a que lean
dende moi novos, pero a maioría non quere ler e opina que os libros obrigados
non son todo o motivadores que deberían e que rara vez os enrolan nese mundo
imaxinativo é pracenteiro; un mundo de valores e sentimentos como é a lectura.
Por iso, prefiren ler banda deseñada ou directamente néganse a ler.
Deste xeito, considero que se dende
idades moi curtas lles ensinamos ós máis pequenos que existen estratexias,
métodos e actividades para captar a atención e dedicación lectora, para darlle
máis vida ó relato, é posible e case probable que os nenos cando sexan maiores
aprecien e gocen da lectura.
A lectura ten que ser un elemento para
divertir, motivar, desenrolar a imaxinación, a creatividade. Ó longo da nosa
infancia estamos inmersos nun mundo onde non somos capaces de discernir entre
fantasía e realidade. Pero grazas os contos podemos vivir experiencias,
sensacións, emocións extraordinarias. A nosa finalidade, non é só que o neno
atenda ó contido do relato, senón tamén a forma na que este se expresa,
relacionando a historia coa vida real.
Hai unha afinidade entre a realidade e
a palabra o desenrolarse ambas ó mesmo tempo. A incorporación da lectura e da
realidade nas aulas, proporcionará unha diversidade de sensacións que doutro
modo non se podería conseguir. Establécese un circuíto de retroalimentación; a
historia invita á realidade e a realidade será lectura.
Yolanda.
Deberemos esforzarnos
por conseguir un método de ensinanza que permita desenrolar e fortalecer a
comprensión da lectura por medio de variadas estratexias pedagóxicas que na
práctica se converten en xogos para aprender a ler, que promova o desenrolo da
autoestima dos nenos, pois respecta e desenrola a súa personalidade: Guiará ó
neno no seu descubrimento, ensinaralles a pensar, a buscar, a indagar a
expresar o que descubriu. 
.jpg)
.jpg)
